Współtworzenie w organizacjach non-profit: definicja, wizje i strategie skutecznego wdrażania
W 2006 roku Don Tapscott i Anthony D. Wiliams opublikowali Wikinomics. W tej książce, w ramach boomu współpracy napędzanego przez Web 2.0, podali już kilka przykładów firm, które otworzyły swoje procesy i potrzeby dla opinii publicznej, aby zapewnić rozwiązania swoich problemów.
Po tym nastąpiłyby szeroko zakrojone debaty na temat tego, czym jest otwarta przedsiębiorczość, inteligentne tłumy, których orędownikiem byłby Howard Rheingold, i wiele innych podejść w cieniu możliwości technologicznych.
Po tej fali optymizmu, która była równie niedojrzała, co konieczna, nastąpiło podejście, które miało być realne, realistyczne i długotrwałe. Doprowadziło nas to do tematu, o którym dziś mówimy, gdzie zamierzamy zastanowić się nad współtworzeniem między organizacjami non-profit (NPO) a firmami.
Czym jest współtworzenie w kontekście organizacji non-profit?
Współtworzenie wartości odnosi się do aktywnej i ciągłej współpracy pomiędzy różnymi podmiotami w celu generowania wzajemnych korzyści. W kontekście organizacji non-profit oznacza to współpracę między organizacjami non-profit a firmami prywatnymi w celu osiągnięcia wspólnych celów, takich jak poprawa zrównoważonego rozwoju, wydajności i wpływu społecznego ich działań.
Współtworzenie definiuje się jako proces, w którym organizacje non-profit i firmy współpracują w celu podejmowania decyzji, opracowywania projektów i wdrażania działań, które przynoszą korzyści obu stronom. Zgodnie z psychologiczną teorią kontraktu, normy relacyjne, takie jak uczciwość, elastyczność, zaufanie i dzielenie się informacjami są kluczem do ułatwienia współtworzenia. Normy te sprzyjają długoterminowym relacjom i wzajemnemu zaangażowaniu, które są kluczowe dla udanego współtworzenia.
Normy relacji to zasady i zachowania, które kierują interakcjami między organizacjami non-profit a firmami. Uczciwość zapewnia, że obie strony działają w sposób uczciwy i przejrzysty. Elastyczność pozwala na dostosowanie się do zmian i potrzeb drugiej strony. Zaufanie budowane jest poprzez konsekwencję i rzetelność w wypełnianiu zobowiązań. Wreszcie, wymiana informacji zapewnia, że obie strony są dobrze poinformowane i mogą podejmować decyzje w oparciu o dokładne i aktualne dane.
Podejście to podkreśla, że współtworzenie wartości musi być rozumiane w kontekście relacji między złożoną siecią podmiotów, w tym klientów, pracowników, dostawców i innych interesariuszy. Firmy starają się angażować te podmioty we współtworzenie produktów, usług i doświadczeń, które tworzą wartość dla wszystkich zaangażowanych stron.
Z perspektywy organizacji non-profit, współtworzenie obejmuje współpracę z przedsiębiorstwami w celu rozwiązywania problemów społecznych, poprawy wydajności operacyjnej i zwiększenia wpływu społecznego. Organizacje non-profit coraz częściej przyjmują praktyki biznesowe, takie jak orientacja rynkowa, filantropia, struktura ładu korporacyjnego i zachowania przedsiębiorcze, aby zwiększyć swoje możliwości współtworzenia.
Strategie skutecznego wdrażania współtworzenia
Aby współtworzenie było skuteczne, organizacje non-profit muszą przyjąć pewne strategie, które sprzyjają silnej i korzystnej współpracy z przedsiębiorstwami.
1) Promowanie orientacji rynkowej
Organizacje non-profit muszą rozwinąć orientację rynkową, która umożliwi im zrozumienie i zaspokojenie potrzeb beneficjentów i darczyńców, a także reagowanie na dynamikę środowiska, w którym działają. Obejmuje to kilka kluczowych kroków:
– Generowanie informacji rynkowych: Niezbędne jest systematyczne gromadzenie odpowiednich danych na temat beneficjentów, darczyńców i sektora, w którym działają. Gromadzenie to może obejmować ankiety, badania rynku, analizę trendów i ciągłe informacje zwrotne od interesariuszy. Zebrane informacje stanowią solidną podstawę do podejmowania świadomych decyzji i dostosowywania strategii organizacji do potrzeb i oczekiwań rynku.
– Rozpowszechnianie informacji: Po zebraniu informacji kluczowe znaczenie ma udostępnianie i rozpowszechnianie tych danych w organizacji. Można to osiągnąć poprzez regularne spotkania, raporty wewnętrzne, biuletyny i cyfrowe platformy współpracy. Skuteczne rozpowszechnianie informacji rynkowych zapewnia, że wszystkie działy i poziomy organizacji są dostosowane i mogą pracować w synergii w celu osiągnięcia wspólnych celów.
– Reaktywność: Ostatnim krokiem jest wykorzystanie zebranych informacji do opracowania programów i projektów, które odpowiadają potrzebom i oczekiwaniom rynku. Obejmuje to bycie elastycznym i adaptacyjnym, dostosowywanie inicjatyw zgodnie z otrzymanymi informacjami zwrotnymi i zmieniającymi się warunkami w środowisku. Responsywność obejmuje również ciągłą ocenę wydajności programów i dokonywanie niezbędnych korekt w celu poprawy ich skuteczności.
2) Przyjęcie praktyk filantropii venture
Filantropia venture obejmuje wysoki stopień zaangażowania organizacji non-profit i filantropów, a także budowanie potencjału organizacyjnego. Organizacje non-profit mogą wdrożyć następujące praktyki, aby skutecznie realizować filantropię venture:
– Długoterminowe zaangażowanie: Nawiązywanie długoterminowych relacji z darczyńcami, które obejmują wsparcie finansowe i pozafinansowe, ma zasadnicze znaczenie. Takie długoterminowe zaangażowanie sprzyja głębszej i bardziej znaczącej współpracy, umożliwiając organizacjom non-profit planowanie i wdrażanie projektów z większą pewnością i ciągłością. Wieloletnie umowy mogą obejmować stałe finansowanie, doradztwo strategiczne i inne wsparcie pozafinansowe.
– Pomiar wpływu: Ciągłe ocenianie wpływu finansowanych projektów i dostosowywanie strategii do wyników jest kluczową praktyką. Pomiar wpływu obejmuje ustalenie jasnych wskaźników i konkretnych celów od samego początku projektu oraz wykorzystanie narzędzi analitycznych do monitorowania i oceny postępów. Praktyka ta nie tylko demonstruje skuteczność inicjatyw darczyńcom, ale także dostarcza cennych informacji do ulepszania przyszłych projektów.
– Networking: Kolejnym kluczowym aspektem jest angażowanie się w sieci, które pozwalają na uzupełnianie się zasobów i umiejętności. Uczestnictwo w sieciach filantropii i współpracy może otworzyć drzwi do nowych możliwości finansowania, partnerstw strategicznych i dostępu do ekspertów w różnych dziedzinach. Sieci te mogą obejmować partnerstwa z innymi organizacjami non-profit, przedsiębiorstwami, instytucjami akademickimi i platformami innowacji społecznych.
3) wdrożyć struktury ładu korporacyjnego
Organizacje non-profit mogą odnieść korzyści z przyjęcia struktur ładu korporacyjnego, które promują odpowiedzialność i uczestnictwo w zarządzaniu. Obejmuje to kilka kluczowych elementów:
– Małe i zwinne zarządy: Tworzenie małych, ale skutecznych zarządów, które mogą szybko podejmować decyzje, ma kluczowe znaczenie. Szczupła i dobrze zorganizowana rada pozwala na większą efektywność w podejmowaniu decyzji i szybszą reakcję na możliwości i wyzwania stojące przed organizacją. Ponadto mały zarząd może ułatwić bardziej bezpośrednią i skuteczną komunikację między jego członkami.
– Aktywne uczestnictwo: Zaangażowanie codziennego kierownictwa w podejmowanie strategicznych decyzji ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że strategie i polityki organizacji są dostosowane do realiów operacyjnych. Można to osiągnąć poprzez włączenie przedstawicieli kierownictwa operacyjnego do zarządu lub poprzez tworzenie komitetów doradczych, które obejmują kluczowych członków zespołu zarządzającego.
– Decentralizacja: Kluczową strategią jest umożliwienie zdecentralizowanego podejmowania decyzji w celu wspierania innowacji i elastyczności. Decentralizacja umożliwia zespołom i działom podejmowanie świadomych i szybkich decyzji w ramach ich zakresu odpowiedzialności. Nie tylko poprawia to wydajność operacyjną, ale także wspiera kulturę innowacji i zdolności adaptacyjnych w organizacji.
4) Zachęcanie do zachowań przedsiębiorczych
Zachowania przedsiębiorcze w organizacjach non-profit mogą promować innowacyjność, proaktywność i podejmowanie ryzyka, co ma kluczowe znaczenie dla współtworzenia. Strategie obejmują:
– Rozwój nowych programów: Ciągłe poszukiwanie nowych sposobów rozwiązywania problemów i opracowywania innowacyjnych programów ma kluczowe znaczenie dla zachowania aktualności i skuteczności. Może to obejmować wdrażanie metod projektowania skoncentrowanego na użytkowniku, przeprowadzanie testów pilotażowych i sprawdzanie koncepcji oraz szukanie inspiracji w innych branżach lub sektorach.
– Ciągłe doskonalenie: Wspieranie kultury ciągłego doskonalenia we wszystkich operacjach jest kluczem do długoterminowego sukcesu. Ciągłe doskonalenie wymaga regularnego przeglądu i optymalizacji procesów, usług i programów oraz otwartości na informacje zwrotne i konstruktywną krytykę. Narzędzia takie jak cykl Deminga (Planuj-Wykonaj-Sprawdź-Działaj) mogą być przydatne w strukturyzowaniu wysiłków na rzecz ciągłego doskonalenia.
– Podejmowanie ryzyka: Gotowość do podejmowania skalkulowanego ryzyka w celu wykorzystania nowych możliwości jest cechą charakterystyczną zachowań przedsiębiorczych. Organizacje non-profit powinny rozwijać tolerancję na niepowodzenia i postrzegać błędy jako okazje do nauki. Może to obejmować wdrażanie inicjatyw pilotażowych, badanie nowych źródeł finansowania i wdrażanie nowych technologii.
5) Profesjonalizacja organizacji non-profit
Profesjonalizacja zasobów ludzkich w organizacjach non-profit może znacząco poprawić ich zdolność do współtworzenia. Obejmuje to kilka kluczowych kroków:
– Szkolenia i edukacja: Zapewnienie pracownikom i wolontariuszom niezbędnych umiejętności i wiedzy ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia skutecznego działania. Szkolenia mogą obejmować bieżące programy szkoleniowe, warsztaty, seminaria i możliwości nauki online. Ponadto wspieranie kultury ciągłego uczenia się może pomóc pracownikom być na bieżąco z najnowszymi trendami i najlepszymi praktykami.
– Profesjonalne struktury zarządzania: Wdrożenie praktyk zarządzania zgodnych z profesjonalnymi standardami jest kluczem do wydajności i efektywności organizacyjnej. Może to obejmować przyjęcie systemów zarządzania jakością, wdrożenie praktyk zarządzania projektami i wykorzystanie narzędzi zarządzania zasobami ludzkimi.
– Zwiększenie liczby opłacanych pracowników: Zwiększenie liczby opłacanych pracowników w celu zapewnienia bardziej efektywnego i profesjonalnego zarządzania jest ważną strategią. Podczas gdy wolontariusze mają kluczowe znaczenie dla wielu organizacji non-profit, posiadanie zespołu płatnych pracowników może zapewnić stabilność i ciągłość działań organizacji. Ponadto płatny personel może przyciągnąć profesjonalistów o specjalistycznych umiejętnościach i odpowiednim doświadczeniu.
Wnioski
Współtworzenie wartości między organizacjami non-profit a biznesem jest skuteczną strategią rozwiązywania problemów społecznych i poprawy wydajności operacyjnej. Opierając się na badaniach Yolandy Díaz-Perdomo, odkryliśmy, że normy relacyjne (uczciwość, elastyczność, zaufanie i dzielenie się informacjami) są niezbędne do skutecznego współtworzenia. Co więcej, przyjęcie podejścia przedsiębiorczego i profesjonalizacja organizacji non-profit może znacząco zwiększyć ich możliwości w zakresie współtworzenia.
Wdrażając strategie takie jak orientacja rynkowa, filantropia venture, struktury ładu korporacyjnego i zachowania przedsiębiorcze, organizacje non-profit mogą wzmocnić swoje relacje z firmami i zmaksymalizować wpływ ich współpracy. Profesjonalizacja organizacji non-profit odgrywa również kluczową rolę w zapewnieniu solidnych podstaw dla skutecznego zarządzania i wdrażania tych strategii.
Krótko mówiąc, współtworzenie jest cennym narzędziem dla organizacji non-profit, które chcą poprawić swój wpływ społeczny i zrównoważony rozwój. Wspierając normy relacyjne i przyjmując praktyki biznesowe, organizacje non-profit mogą budować silne i wzajemnie korzystne relacje z przedsiębiorstwami, a tym samym skuteczniej osiągać swoje cele społeczne i operacyjne.
